Қоғам фейкоманиядан түбі бас тартады

Дәл осындай тақырыппен жақында республикалық «Қазақ әдебиеті» газетінде жазушы Дәурен Қуат мақала жазды. Шыны керек, осы мақаланы оқып отырып, өзгеше күй кештік. Жазушы дұрыс мәселе көтеріп отыр.

Дәурен Қуат былай деп жазады өз мақаласында. «Әкесіндей кісіге әкіреңдеп, атасындай адамның алдында астамсып сөйлейтін, мақала жазса, жекіріп, ұрсып жазатын журналистердің қарасы тоқсаныншы жылдардың соңын ала көріне бастаған еді. Телеарналарда тепсініп, тістеніп тұрып бағдарламалар жүргізетін, жаңалықтар жеткізетін әріптестеріміз де сол «тоқсанның» аяғында пайда болды. Әріптестеріміздің әлгіндей қылығын біреулер өткірлікке, мінезге балап жүрді. «Ой, сойып салды, сойқан» десетін. Ал «сойып салды сойқандар» соқалап тас­таған баспасөзде қан­дай мәдениет, қандай кәсіби­лік болсын?.. Атышу­лы бір арнада бір журналист болды… ашулы аруақ сияқты. Экранға шы­ғып алып абыройлы азаматтарға ақпа­раттық тұрғыдан абьюзер жасап отыра­тын» деп жазады. Расымен де солай ғой. Қазір экранды ашып қалсаң да, кейбір «шындық айтқыш» басылымдарды оқып қалсаң да, әйтеуір, жақсы жаңалық айтпайды. «Сойып салды, қырып кетті, зорлап кетті» деген негатив пікір әйтеуір. Біздіңше газет бетінде де, экранда да оқырман мен көрерменге эстетикалық тұрғы­дан пайдасы мол дүниелер көрсе­тілуі және жазылуы керек.
Сол мақаласында Дәурен Қуат тағы бір өзекті мәселені көтереді. «Қазір, міне, интернет заманы. Дәстүрлі БАҚ-ты жайына қалдырып, аламанға жаңа медиа шықты. Бұл күнде қолында гаджеті бардың бәрі – «журналист», бәрі – блогер. Мұның бір есептен қоғам­дық пікірдің пәрменін арттыруға септігі тиіп-ақ жатыр, зияны да жоқ емес. Зияны – жалған ақпараттың көбеюі, оқиғалардың мейлінше бұр­ма­­­ланып берілуі, деректердің тек­се­ріл­меуі, сарап­тамалық материал­дар­дың азаюы» деп жазған екен жазушы. Әзірге солай болып тұрғаны рас. Бәлкім біз бұдан да өтуіміз керек шығар. Бір нәрсе анық. Қоғам фейкоманиядан түбі бас тартады. Кейін мұны Марат айтты дерсіздер.

Марат Диханбай.

Поделиться ссылкой: