КӘСІПКЕРДІҢ ҚАЙЫРЫМДЫЛЫҒЫ

Көнекөздерден қалған бір қанатты сөз бар: «Батыр болсаң – жауыңа найзаң тисін, бай болсаң – халқыңа пайдаң тисін» деген. Иә, қарап отырсаң расында байлық қолдың кірі деген сөздің де жаны бар-ау. Осыны байлыққа қолы жеткендер кейде түсіне бермейтіні өкінішті-ақ. Мешітке барып имамның уағызын тыңдасаң: «Қайырымдылық жа­сау, кедей-кепшікке, жарлы-жа­қы­бай­ға, жетім-жесірге берген садақаң бұл тірі жүргендерге қалқан, ал, өлгендерге са­уап болады. Сондықтан малшы малы­нан зекет, диқан егінінен кеусен, мешітке пітір-садақа бергені абзал» дейді.
Осынау сауапты істі жасау Сәт­жанның «әу» бастан-ақ ойында жүрген. Жақ­сылық жасаудың сәті жақында түсті. Өйткені, жыл он екі ай қожалықтың ша­руасы біткен бе. Бұл жолы да Сәкең осы қайырымды шараны егін орағы сияқ­ты жауапты науқан аяқталған соң атқару туралы аймақ Көкдөнен ауылдық округінің әкімі Төлеген Атабаевқа уәде беріп қойған. Оған дейін ауыл әкімі назарға ілінген үш отбасының жағдайын, жай-жапсарын біліп алу мақсатымен олардың үйлеріне барған. Алдымен он жылдан бері арбада отырған бірінші топтағы мүгедек Халида Әбдіқадырқызына жолыққан. Оның үстіне Халида маусым айының алтысында әкімнің кеңсесіне келіп: «Бізге аудандық жұмыспен қамту және әлеуметтік бағдарламалар бөлімі қоларбаны жеті жылда бір береді. Берген арбалары бір жылға әрең шыдайды. Ол өзі 60-70 мың теңге тұрады, ләж жоқ сатып аламын. Менің сізге келген себебім де осы арбаға байланысты еді. Қайырымдылық жасай алатын кәсіпкер болса әлгі арбаның қымбаттау тұратын «активный» деген түрі бар көрінеді, өзін Алматыда бір қолөнер шебері жасап, 350 мың теңгеге сатады екен. Шіркін, сондай бір қоларба болса ғой…» деген жағдайын айтқан. Әкім Халиданың сөзін жерге тастамай осыған байланысты қайырымдылық жасау туралы «Қайқы» шаруа қожалығының жетекшісі, аудан­дық мәслихаттың депутаты Сәтжан Пойыз­байұлы Мамырбаевқа өтінішпен қайы­рылған.
Жақында қолы жомарт кәсіпкер әлгі қымбат арбаны Халида Әбді­қадыр­қызына өзі әкеліп табыстады. «Асан-кө­мек» деп аталатын мүгедектердің кор­пора­тивтік қорына мүше болып жүрген Халиданың қуанышында бұл күні шек болған жоқ. Оның аурухана мен поштаға, дүкендерге баруына мемлекет тарапынан көмекші болып бекітілген Жұ­паркүл Сейдалиева да бірге қуанды. Иә, Халиданың тоғызыншы сыныпта оқитын қызы да бар. Бірақ ол өзі үйін­де қол қусырып қарап отырмайды. Жұрт­тан киім тігуге тапсырыс алады. Сөйтіп, «кө­гілдір отын» мен жарыққа деген шығынын ажыратады.
Ауыл әкімі Т.Атабаевтың қаты­суы­мен сол күні Жақсылық ауылының мүлдем малы жоқ, тұрмысы төмен екі отбасына кәсіпкер Сәтжан Мамырбаев он-он қойдан жиырма қой қорасына кіргізіп берді. Иә, осындай қиын-қыстау індет жүріп жатқан шақта «Жақыныңа жанашыр бол» деген қағидаға сүйеніп, ауыл тұрғындары Қ.Нұрпейісов пен А.Сабырқұловаларға қайырымдылық көрсетіп жатқан кәсіпкер азаматқа ауылдастары да алғысын аямады. Шіркін, осындайда барлық бай азаматтардың дәл осылай қолы ашық болса ғой дегің келеді.

С.Шамин.
Суреттерде: кәсіпкер С.Ма­мыр­­баев бірінші топтағы мүге­дек Халида Әбдіқадырқызына қол­арба тапсырып тұр; қорасына он саулық кіргізіп жатқан көршілер.

Поделиться ссылкой: