Шыншыл Сая

699 Views

№1 мектеп-лицейінің тарих пәнінің мұғалімі Сая Ибраимова қазақтың даңқты боксшысы, қос бірдей Олимпиада ойындарында (Атлантада қола, Сиднейде алтын) ме­даль жеңіп алған жерлесіміз Ермахан Ибраимовтың туған әпкесі. Жалпы, «Сағи ақсақалдың ұл-қыздарының барлығының бойында қайсарлық пен ұлтқа деген жанашырлық тулап тұр ма?» деймін. Оны мына дәйектен-ақ аңғаруға болатындай. Соққысы жой­қын Ермахан Ибраимов күллі әлем наза­рына шаршы алаңда қазақ деген халықтың батылдығын, жігер­­лілігін көр­сетсе, Сая Сағиқызы тарих бе­де­рін­де «қан­ды қырғын» атанған 1986 жылғы Жел­тоқсан көтерілісінде тәуелсіздік үшін жеке басын қа­терге тігіп, қатарлас құрбы-құрдастары секілді ұлты­мыздың қаһармандығын ұқтырған қайсар жан­ның бірі.
Сая Сағиқызымен та­ныс­қанымызға 3-4 жыл­дың жүзі болды. Ақи­қатын айтайық, бү­гінде адам­­дыққа бала­майтын, достыққа жарамайтын жан­дар көбейді ғой. Жай­шылық өмірде де, қызмет бары­сында да көріп-біліп жүрмін, Сая Сағиқызы өте шыншыл азаматша екен. Кейіпкерімізден сұхбат алу барысында бұл қасиеттің оның бойында тулап тұрғанына тағы да көзім жетті.
«Мен 1986 жылы 20 жаста едім. КазГУ-дың тарих факультетінің 3 курсында оқып жүрген студентпін. Өзіңіз білетіндей, бұл оқиға мемлекет және қоғам қайраткері Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев­тың қызметтен кетуі­нен басталды ғой. Алаңдағы көрініс көз алдымнан әлі күнге дейін кетпейді. «Менің Қазақстаным» әнін шырқап, «Колбин қызметтен босатылсын!» «Қонаев қыз­метке қайта орласын!» деп ұрандатты желтоқсаншылар. Елге танымал азаматтар бізге басу айтып жатты. Алайда, біз алаң­нан кете қоймадық. Тіпті, оқудан да шы­ғып ке­те жаздадым. Бірақ, ол кезде де қазақ жастарына жаны ашыған азаматтар бол­мады емес, болды. Мені қаншама рет тергеді. Әйтеуір соның бәрінен аман шықтық. Оқуымды да бітір­­­дім. Әрине, ең әуелі Алланың, содан соң әл­гіндей қазаққа болысқан, ат төбе­лін­дей қыз­меті баар азаматтардың жана­шыр пейілінің арқасы. Ең бастысы, ата баба аңсаған Азаттыққа қол жет­кіздік. Жас буын өкілдері мұндай жағдайды бас­тан кешпесін. Құдай қазақты тыныш­тықтан айыр­масын» дейді.
Сая Сағиқызының қайсарлығына, шыншыл­ды­ғы­на көз жеткізген бо­ларсыздар. Қанша дегенмен ұстаз ғой. Көп оқиды. Ізденеді. Есенғали Рау­ша­новтың «Қара бауыр қасқалдақ» өлеңінің қайыр­масында:
Ұя қалса иесіз,
Айдын үшін сол қайғы.
Қаңғып келген шүрегей,
Көлге пана болмайды» деген шумақтар жазыл­ған емес па еді. Желтоқсаншыдан бір ауыз өлең шумақ сұрап көріп едік, ол «Әр қазақ менің жал­ғызым» деп барша алаш жұртына сауын айтқан ақын Сабыр Адайдың «Сен қазақсың» өлеңіндегі:
– Елің үшін еш дұшпанға табынба,
Сатқындық жоқ сенің ата қаныңда.
Жарды малта жанға қуат үн қатқын,
Ер Алашқа Атамекен қымбат тым,
Сен өйткені, Қазақсың ғой бауырым!, -деген жолдарын төкпелетіп айтып берді.

Марат Диханбай.

Поделиться ссылкой: